بدون عنوان

سلام مهدیارم

الهی که فدات بشم عزیزدلم اول یه عذر خواهی بابت اینکه خیلی وقته نتونستم به وبلاگت سر بزنم آخه این چند وقته سرمون خیلی شلوغ بود.

یه هفته ای میشه که رفتیم خونه جدیدمون ولی ریزه کاری های بعد از اسباب کشی هنوز تموم نشده از خستگی هم که نپرس تازه درسهای دانشگاه و کلی تحقیق و ترجمه و پروژه هم به همه اینها اضافه کن واز همه مهمتر هم کارهای اداره که تمام وقتمون رو می گیره.

البته و صد البته  از همه مهمتر خود خودتی از دیروز پدر جون اینا رفتند مشهد و شما پیش مادر جونی اینا هستی خداروشکر اونجا هم حسابی بهت خوش می گذره تنها اشکال کار دوری مسیره که ما هم برای راحتی شما حاضریم هر جور سختی رو با جون و دل پذیرا باشیم.

مهدیار عزیزم این روزها خیلی خیلی شیرین و دوست داشتنی تر شدی اسم خیلی چیزها رو بلدی ولی نصفه میگی مثل اینها :

برق = بق

شیر = شی

چایی = چا

دوغ = دو

الو = ال

کلاغه میگه = قا قا

تنها چیزی که کامل می گی و به گفتنش هم خیلی علاقه داری = بابا

تا الان هر چی سعی کردم مامان نگفتی عزیز دلم یه بار بگو مامان تا همه زندگیم رو فدات کنم اگرچه بابا رو اونقدر قشنگ میگی که همین برای من کفایت می کنه ولی با این حال بی صبرانه منتظرم .

خدایا شکرت اصلا باورم نمی شه که مهدیارم همون پسر کوچولویی که پارسال این وقتها حتی نمی تونست دستش رو دراز کنه و چیزی رو بگیره یا حتی نمی تونست تو جاش حرکت کنه الان داره بدو بدو می کنه و خونه رو بهم می ریزه.

خدایا شکرت خدایا به بزرگی و عظمتت قسمت میدم که مهدیار من وهمه بچه ها رو در پناه خودت حفظ کنی( آمین یا رب العالمین )

این چند وقت فرصت نشده عکسهای جدید ازت بگیرم به خاطر همین چند تا از عکسهای قدیمیت :